Wersja kontrastowa: Alt + Z

Przejdź do treści strony: Alt + X

Przejdź do nawigacji strony: Alt + C

Mapa Witryny: Alt + V

Wyszukiwarka: Alt + B


powrót
drukuj     rozmiar tekstu - +

Via Sacra

Via Sacra

Via Sacra czyli Święta Droga. Była to główna ulica w starożytnym Rzymie, łącząca wzgórze Velia ze Wzgórzem Kapitolińskim. W Karpaczu jest to turystyczny szlak kulturowy łączący obiekty sakralne w mieście.

Wycieczkę rozpoczynamy od kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, który znajduje się przy ul. Konstytucji 3 Maja, nieco poniżej Restauracji Bachus. Pierwotnie świątynia została zbudowana przez wiernych Kościoła ewangelicko-augsburskiego. Jej poświęcenie odbyło się 13.09.1908 r., a dokonał go sam generalny superintendent (zwierzchnik Kościoła w danym kraju) D. Haupt. Własnością Kościoła rzymsko-katolickiego świątynia stała się dopiero po II wojnie światowej. Obecnie stanowi kościół pomocniczy dla rzymsko-katolickiej parafii p.w. Nawiedzenia NMP w Karpaczu. Warto zajrzeć do wnętrza aby podziwiać obraz św. Antoniego namalowany na tle Karkonoszy i Karpacza oraz ambonę wykonaną w Cieplicach w szkole drzeworytnictwa, ozdobioną płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z Ewangelii. Waszą uwagę przykuje także zapewne sufit zdobiony kasetonami z motywami roślinnymi.

Z placu kościelnego udajemy się w dół ulicą Konstytucji 3 Maja, a następnie przy rondzie skręcamy w prawo w ulicę Obrońców Pokoju. Po około 100 metrach skręcamy w prawo w stromą ulicę Kopernika. Prowadzi nas ona do jednego z najciekawszych obiektów Karpacza – Muzeum Sportu i Turystyki. Zwiedzanie Karpacza warto rozpocząć od wizyty w tym właśnie miejscu, aby choć pokrótce zapoznać się z jego historią i z większą świadomością odwiedzać kolejne atrakcje. Obok Muzeum znajduje się interaktywny plac zabaw gdzie dzieci mogą „naładować akumulatory” przed dalszą drogą.

Szlak prowadzi nas dalej w stronę deptaka, na który wchodzimy obok wspominanej wcześniej Restauracji Bachus. Nieco wyżej znajduje się drugi obiekt sakralny Karpacza – kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Został on wybudowany w 1910 roku. Charakterystyczna sylwetka świątyni wraz z cebulastym hełmem wieży nawiązuje do barokowego budownictwa tyrolskiego, które rozwijało się niegdyś na tym terenie. We wnętrzu kościoła znajduje się późnobarokowy ołtarz główny z obrazem Nawiedzenia NMP i dwoma bocznymi figurami przedstawiającymi św. Piotra i św. Antoniego, a na drewnianym stropie widnieje ciekawa polichromia, która pochodzi z czasów budowy kościoła.

Podczas remontu wieży kościoła w roku 2007 w kuli wieńczącej wieżę znaleziono trzy pergaminowe dokumenty pisane ręcznie w języku niemieckim z datą 28.10.1909 r. Opisano w nich starania o budowę kościoła, samą budowę i wymieniono nazwiska osób szczególnie związanych z tym przedsięwzięciem. Dokumenty te ponownie umieszczono w kuli wieży, dołączając świadectwa czasów współczesnych m.in. opis parafii i Karpacza oraz plan miasta.

Deptakiem udajemy się w górę miasta. Ostatni punkt naszego szlaku znajduje się w Karpaczu Górnym i jest najwyżej położonym obiektem w mieście, stąd należy się nastawić na dość długą wędrówkę. Deptakiem dochodzimy do parku przy DW Mieszko. To dobre miejsce aby usiąść na chwilę i złapać nieco oddechu. Obok parku znajdują się Karkonoskie Tajemnice, czyli interaktywne Królestwo Ducha Gór. W podziemiach tego niepozornego budynku skrywają się rozległe wnętrza zaaranżowane przez światowej sławy artystów. Dzięki osiągnięciom współczesnych technologii, będziecie mieli okazję doświadczyć wszystkimi zmysłami magii i potęgi, która drzemie w Karkonoszach, poznacie także podania i legendy które wyrosły na karkonoskiej ziemi. Potężna rzeźba stojąca przed muzeum prezentuje jedno z najstarszych wyobrażeń postaci Ducha Gór.

Dalej szlak prowadzi ulicą Mickiewicza. Dochodzimy nią do ul. Konstytucji 3 Maja i idziemy dalej w górę. Po prawej stronie wzdłuż drogi ciągnie się niewielki park. Można w nim zobaczyć metalowe rzeźby zwierząt, które zamieszkują bądź zamieszkiwały kiedyś Karkonosze. Bardzo ciekawe są także drewniane, bogato rzeźbione bramy. Ścieżką przez park dochodzimy do Zapory na Łomnicy. Jej korona ma długość 150 metrów. Utworzyła ona niewielkie jeziorko zaporowe, a nadmiar wód spada w dół malowniczymi kaskadami. To bardzo dobre miejsce na chwilowy odpoczynek. Warto pamiętać także o wzgórzu przy zaporze czyli Karpatce. Prowadzi tędy inna trasa spacerowa, którą warto rozważyć na kolejne dni. Szlak Via Sacra nie przechodzi koroną zapory, jeżeli jednak macie ochotę na małą pętelkę, spokojnie możecie obejść jeziorko dookoła, a po drugiej stronie za mostkiem z pewnością znajdziecie wejście na nasz szlak.

Wiedzie on dalej do ronda Biały Jar, który jest głównym węzłem szlaków turystycznych w Karpaczu. Cały czas pniemy się w górę, przez chwilę nieco stromej ulicą Linową i dalej ulicą Pustą. Główną osią komunikacyjną w kierunku Karpacza Górnego jest ulica Karkonoska, my jednak poruszamy się bocznymi ulicami. Wychodząc z ulicy Pustej na ulicę Karkonoską musimy zejść nieco w dół aby trafić na ulicę Suchą, którą dochodzimy do ul. Saneczkowej. Znajduje się tutaj skwer z ławeczkami oraz plac zabaw, który z pewnością ucieszy małych wędrowców.

Po krótkim odpoczynku udajemy się dalej w górę. Stąd do świątyni Wang już naprawdę niedaleko. Ponownie wychodzimy na ulicę Karkonoską i teraz już wzdłuż niej, chodnikiem udajemy się w górę. Dochodzimy do brukowanej ulicy Na Śnieżkę, w którą należy skręcić. Jest to droga transportowa prowadząca na sam szczyt najwyższej góry Sudetów. Prowadzi nią także najpopularniejszy w Karpaczu, niebieski szlak turystyczny. My jednak, aż tak daleko dzisiaj nie wędrujemy. Po około 500 metrach dochodzimy do najcenniejszego obiektu sakralnego Karpacza – Świątyni Wang. Obiekt ten to unikatowy zabytek skandynawskiej architektury sakralnej pochodzący z XII w. Więcej na jego temat możecie przeczytać w opisach atrakcji turystycznych.

Tutaj kończy się nasza dzisiejsza wędrówka. Do centrum Karpacza możecie wrócić tą samą trasą lub skorzystać z komunikacji autobusowej. Przystanek znajduje się przy ulicy Karkonoskiej, nieco powyżej skrętu do świątyni Wang.