Wersja kontrastowa: Alt + Z
Przejdź do treści strony: Alt + X
Przejdź do nawigacji strony: Alt + C
Mapa Witryny: Alt + V
Wyszukiwarka: Alt + B
Na Śnieżkę przez Kocioł Łomniczki
Wycieczkę rozpoczynamy na przystanku PKS Karpacz Biały Jar, który jest największym węzłem szlaków turystycznych w mieście. Kierujemy się szlakiem czerwonym w górę ulicy Olimpijskiej. Po drodze mijamy skocznię narciarską Orlinek, która obecnie pełni funkcję punktu widokowego. Warto zatrzymać się tu na chwilę i wejść na szczyt skoczni, by poczuć adrenalinę skoczka oraz podziwiać malowniczą panoramę Karkonoszy i samego miasta. Nieco powyżej „Orlinka” znajduje się wejście do Karkonoskiego Parku Narodowego. Szlak czerwony wiedzie stąd szeroką i łagodną drogą przez las do schroniska „Nad Łomniczką”. Odcinek ten jest dostępny także dla rodzin z dziećmi w wózkach. Stąd szlak zaczyna coraz bardziej stromo wspinać się na Przełęcz pod Śnieżką. Po drodze warto odetchnąć chwilę przy Kaskadach Łomniczki oraz przy Symbolicznym Cmentarzyku Ofiar Gór. Trzeba jednak zaznaczyć, że w okresie zimowym odcinek od schroniska „Nad Łomniczką” do schroniska „Dom Śląski” na Przełęczy pod Śnieżką jest zamykany ze względu na zagrożenie lawinowe! Znajdujemy się przed „Domem Śląskim” na wysokości 1400 m n.p.m., stąd już tylko 203 metry na szczyt Śnieżki. Oczywiście chodzi o przewyższenie! Jednak do celu już naprawdę nie daleko. Mamy stąd dwa warianty do wyboru – łagodniejszą Drogę Jubileuszową lub tzw. strome zakosy. Niezależnie od tego który wybierzemy po około 30-45 minutach osiągamy najwyższy szczyt Karkonoszy. Przebiega tędy granica państwowa w związku z czym zabudowania są zarówno polskie jak i czeskie. Najbardziej charakterystycznym obiektem jest Wysokogórskie Obserwatorium Meteorologiczne, którego architektura przypomina kosmiczne latające spodki. Najcenniejszym zabytkiem jest natomiast barokowa kaplica św. Wawrzyńca wybudowana w latach 1665-1681 z fundacji Krzysztofa Leopolda Schaffgotscha. Po stronie czeskiej znajduje się budynek poczty oraz nieco niżej górna stacja kolei gondolowej. Szczyt Śnieżki jest doskonałym punktem widokowym. Przy dobrej widoczności widać stąd Ślężę i światła Wrocławia.
Karpacz Górny – Świątynia Wang – Polana – Domek Myśliwski – Samotnia – Strzecha Akademicka – Kopa – Karpacz PKS Biały Jar
Trasę rozpoczynamy przy kościółku Wang i wejściu do Karkonoskiego Parku Narodowego. Drewniana świątynia jest jedną z największych atrakcji turystycznych Karpacza. W XII wieku wzniesiono ją w Norwegii w miejscowości Vang. W 1842 roku za sprawą króla Prus Fryderyka Wilhelma IV sprowadzono ją do Karpacza i przekazano tutejszym ewangelikom, którym służy ona do dziś. Szlak wiedzie w górę przez las szeroką drogą z kostki brukowej, tzw. drogą transportową. Dochodzimy nią do Polany. Dawniej stało w tym miejscu schronisko, dziś pozostały po nim jedynie fundamenty. Na ich części urządzono nowe miejsce odpoczynku dla turystów. Po krótkim postoju ruszamy dalej, tym samym szlakiem. Po przejściu kilkuset metrów i przekroczeniu Koziego Mostku skręcamy w prawo w kamienistą ścieżkę. Docieramy nią do Domku Myśliwskiego czyli ośrodka edukacyjnego Karkonoskiego Parku Narodowego. Można tu wejść i obejrzeć filmy przyrodnicze, wysłuchać prelekcji czy wziąć udział w organizowanych pogadankach i warsztatach. Od Domku Myśliwskiego szlak niebieski prowadzi malowniczą ścieżką przez Kocioł Małego Stawu. Trzeba zaznaczyć, że w okresie zimowym odcinek do schroniska „Samotnia” jest zamykany ze względu na zagrożenie lawinowe! Należy wtedy przy Domku Myśliwskim wyjść z powrotem na tzw. drogę transportową i nią udać się w górę. Po kilkuset metrach odchodzi od niej leśna droga w prawo prowadząca do schroniska. Niezależnie którą z dróg wybierzemy docieramy do jednego z najpiękniejszych miejsc w okolicy. Dno wielkiego kotła polodowcowego wypełniają wody Małego Stawu, czyli drugiego co do wielkości jeziora w Karkonoszach. Ma ono powierzchnię niecałych 3 ha, a jego maksymalna głębokość sięga około 7 m. W wodzie żyją liczne pstrągi, które niegdyś posiadały strażnika! Pierwszy budynek stanął w tym miejscu w XVII wieku. Była to niewielka buda służąca za mieszkanie strażnika pstrągów w dobrach Schaffgotchów. Obecne schronisko pochodzi z XIX wieku. Ze schroniska kierujemy się szlakiem niebieskim ostro w górę. Po przejściu kilkudziesięciu metrów warto zatrzymać się na chwilę i odwrócić, ponieważ widok stąd zdecydowanie zapiera dech w piersiach. Po około 10 minutach szlak doprowadza do schroniska „Strzecha Akademicka”. Jest to największe schronisko w tej części Karkonoszy. Warto zwrócić uwagę na zachowany oryginalny, drewniany wystrój sal jadalnych oraz piec kaflowy przy bufecie. Po wyjściu ze schroniska w dalszą drogę udajemy się szlakiem żółtym, czyli ścieżką biegnącą wzdłuż miejsca odpoczynku naprzeciwko budynku. Biegnie ona do niszy niwalnej Biały Jar. Trasa ta jest niemożliwa do przejścia w okresie zimowym. Szlak jest zamykany ze względu na zagrożenie lawinowe. O jego istnieniu świadczy fakt, że w 1968 roku miała tu miejsce największa tragedia w historii polskich gór. Lawina odebrała życie 19 osobom. Obok Złotego Potoku widzimy fundament pomnika poświęconego ofiarom, który w niedługim czasie także uległ żywiołowi. Po przekroczeniu potoku czeka nas dość monotonne podejście czarnym szlakiem w kierunku górnej stacji wyciągu na Kopie. W nagrodę za poniesiony trud czekają nas wspaniałe widoki podczas zjazdu koleją linową. Wycieczkę kończymy przy dolnej stacji wyciągu, skąd szlakiem czerwonym lub żółtym możemy zejść do przystanku PKS Biały Jar i dalej do Centrum miasta.
Karpacz „Bachus” – Krucze Skały – Sowia Dolina – Przełęcz Sowia – Czarny Grzbiet – Śnieżka
Wycieczkę rozpoczynamy w centrum, przy restauracji „Bachus”. Warto zwrócić uwagę na ten budynek oraz rosnącą naprzeciwko potężną lipę drobnolistną, ponieważ są to świadkowie dawnej historii miasta. Jak głosi tradycja – od początku XVII wieku miały się tu odbywać sołtysie sądy, stąd nazwa Lipa Sądowa oraz Karczma Sądowa. Obecny budynek restauracji pochodzi z 1836 roku. My kierujemy się w stronę Muzeum Sportu i Turystyki. Polecamy wejść do środka i zapoznać się z historią rozwoju turystyki w regionie, rozwojem sportów zimowych oraz ochroną przyrody. Następnie schodzimy w dół ulicą Kopernika, skręcamy w prawo w ulicę Obrońców Pokoju i kierujemy się czarnym szlakiem w stronę Kruczych Skał. Po minięciu Hotelu Relaks skręcamy w lewo, a zaraz za mostkiem w prawo w leśną ścieżkę. Zboczyliśmy nieco ze szlaku, żeby spojrzeć na formację skalną Krucze Skały. Dawniej było to miejsce poszukiwań złota i kamieni szlachetnych, a następnie kopalnia glinki kaolinowej, po której pozostały dwie charakterystyczne pieczary. Dziś skały stanowią centrum wspinaczkowe, jest więc duże prawdopodobieństwo, że będzie okazja obserwować wspinaczy. Kierujemy się na mostek po prawej stronie, przechodzimy go i wracamy na czarny szlak. Dochodzimy do Szerokiego Mostu i stąd Sowią Doliną wspinamy się powoli na Sowią Przełęcz. Dolina ta jest jedną z najpiękniejszych w Karkonoszach, dodatkowo jest bardzo ciekawa pod względem geologicznym. Występują tu rzadkie minerały, np. granaty oraz rudy miedzi i ołowiu ze śladami złota. Z Sowiej Przełęczy udajemy się w kierunku Śnieżki. Prowadzą nas szlaki czerwony i niebieski. Dochodzimy do czeskiego schroniska Jelenka, gdzie warto wstąpić na tradycyjne knedliki. Dalej wspinamy się na Czarną Kopę i Czarny Grzbiet, którym dochodzimy do Drogi Jubileuszowej prowadzącej na szczyt Śnieżki. Roztaczają się stąd rozległe widoki na polskie i czeskie Karkonosze oraz całe ich przedpole. Skręcamy oczywiście szlakiem czerwonym w lewo i po około 15-20 minutach docieramy do celu.
Karpacz PKS Biały Jar – Zapora na Łomnicy – Karpatka – Płóczki – Przełączka – Kaplica św. Anny
To łatwiejsza trasa, idealna na odpoczynek po intensywnych górskich wędrówkach. Rozpoczynamy na przystanku PKS Biały Jar, przez który przebiega szlak czerwony. Jest to Główny Szlak Sudecki im. dr Mieczysława Orłowicza, biegnący przez całe Sudety, ze Świeradowa-Zdroju do Prudnika. Z węzła Biały Jar szlak kieruje nas w stronę Zapory nad Łomnicą i Karpatki. Zapora utworzyła mały zbiornik wodny i malowniczy wodospad. Po przejściu przez jej koronę skręcamy w wąską ścieżkę w prawo. Prowadzi nas ona dookoła Karpatki wśród licznych granitowych skałek i wyprowadza na szczycie łąki przy ulicy Myśliwskiej. Roztacza się stąd wspaniały widok na Rudawy Janowickie i Kotlinę Jeleniogórską. Schodzimy wzdłuż łąki do ulicy Myśliwskiej, skręcamy w lewo i wspinamy się w górę. Przy granitowym drogowskazie odbijamy w prawo w polną drogę. Nią kierujemy się w stronę Strzelczyka i Czoła. Droga którą idziemy to tzw. droga kryształkowa. Patrzcie więc pod nogi. Szczególnie po gwałtownych ulewach można tu znaleźć kryształy górskie, najczęściej w postaci szczotek. Czerwony szlak doprowadza nas do Przełączki, czyli śródleśnej polany. Zmieniamy szlak na żółty i skręcamy w lewo. Od Ośrodka Lubuszanin po około 10 minutach docieramy do Kaplicy św. Anny i Dobrego Źródła. Jak wskazują badania archeologiczne miejsce to było odwiedzane już 3500 lat temu, co było związane z pogańskim kultem wody. Na początku XIII wieku wzniesiono tu pierwszą kaplicę, a obecna - barokowa pochodzi z 1719 roku. Poniżej kaplicy tryska owiane legendą Dobre Źródło. Mówi się, że kto siedem razy obiegnie kaplicę z wodą w ustach, będzie miał powodzenie w miłości. Dlatego inną nazwą tego wypływu wody jest Źródło Miłości. Obok kaplicy znajduje się Gospoda, w której można posilić się przed drogą powrotną, a tuż obok rośnie najgrubszy w Karkonoszach jawor o obwodzie ponad 4 m.